Kana en ik waren aan het daten, maar trouwden met een ander meisje. Toch heeft ze me nooit verlaten, we bedrogen elkaar nog steeds af en toe in het geheim. Maar sinds ik ongeveer een jaar geleden van baan veranderde, heb ik haar niet meer gezien. Mijn zakenreis gaat deze keer naar Tokio, waar Kana woont. Toen ik belde en zei dat ik Kana wilde ontmoeten, kwam ze meteen. We stormden meteen op elkaar af, zonder een moment te verspillen. Kana is nog steeds hetzelfde, nog steeds mooi en charmant. Maar er was altijd een treurige blik op haar gezicht. Toen Kana over ons verhaal sprak, kon ze haar tranen niet bedwingen. Ik weet dat ik haar pijn heb gedaan, maar ik kan er op dit moment niets aan doen. Het enige wat ik kan doen is profiteren van deze korte tijd, proberen haar het gevoel van warmte en geluk te geven dat ik haar waarschijnlijk nooit meer zal kunnen geven...
